MIŁOŚĆ I SZACUN – OPIS SESJI
WSTYD, MIŁOŚĆ, PIENIĄDZE I OSIEDLOWY SZACUN i o tym jak ściemniane ustawienie nie działa.
Opis sesji za zgodą klienta.
– Dorota: Z czym masz problem?
– Klient: Na wszystkich terapiach wychodzi mi że boję się oceny. Robiłam Twój materiał z ostatniego – spotkania i zarówno z pieniędzmi jak i z pracą wychodzi mi że boję się oceny. Boję się podnieść stawkę w praktyce fizjoterapeutycznej. Boję się wycenić…
– D: Postaw sobie teraz za sobą ‘Lęk przed oceną’. Kiedy powiem ‘trzy’ odwróć się zobacz kogo widzisz.
– K: Tata.
-D: Ok. Przypomnij sobie teraz pierwszą sytuację w życiu kiedy czułaś, że ktoś Cię oceni.
– K: Mam ich wile, ale chyba taka sytuacja na osiedlu, kiedy dwóch chuliganów osiedlowych naśmiewało się ze mnie, że jestem gruba i jestem córką ‘doktorki’.
– D: Ok. Opisz mi co wtedy czułaś, jakie emocje i jaką miałaś niespełnioną potrzebę w tamtym momencie? Co by pozwoliło Ci nie czuć tych emocji?
– K: Czułam wstyd, pomieszany z dumą. Wstyd, że jestem gruba z dumą że mama jest lekarzem a rodzice chuliganów nie pracują…a Ci huligani leczyli się u mojej mamy a potem mnie atakowali i się ze mnie wyśmiewali.
– D: Chcę teraz poszukać o było takiego w Tobie, co uruchamiało chuliganów do atakowania Ciebie. Przed czym się broniłaś w tamtym momencie?
– K: Tata pił. Wstydziłam się. Przypomina mi się historia, kiedy spał na klatce schodowej pijany…
– D: Zrobimy ustawianie z tatą. Ok?
– K: Dobrze.
– D: Chcę teraz, żebyś podeszła do taty i poczuła ten wstyd…Poczuj ten wstyd i to gdzie czujesz go w ciele… poczuj wstyd, który nosiłaś za tatę przez wiele lat i powiedz gdzie go czujesz w ciele i czy ten wstyd należy do Ciebie?
– K: Czuję go w nogach………………..nie to nie jest mój wstyd…………….to nie ja leżałam bezwładna na klatce – to tata.
– D: Ok. Powiedz teraz do taty:’ Wstydzę się, że Cię kocham.’ Wyobraź sobie, że wyciągasz teraz ten wstyd z ciała……………………………….
Zaczyna płakać…………………………………………zaczyna rozumieć………………….
– K: To taka bardzo długa lina………………………..ciągnie się w nieskończoność………………….dużo wstydu………………
– D: Powiedź: Kocham Cię, ale się wstydzę.
Wzruszenie, płacz i świadomość.
– D: Powiedź teraz: Chcę Ci dzisiaj podziękować za lekcję jaką mi dałeś – jak kochać weź wstydu. Dziękuję Ci za to doświadczenie, bo dzięki Tobie ja już wiem, że mogę inaczej. Mogę nauczyć się jak żyć bez wstydu. Oddaję Ci dziś ten ciężar, bo on należy do Ciebie. Zostawiam go przy Tobie z wdzięcznością za Twój los i twoje doświadczenie’…
Teraz potrzebuję tutaj ludzi. Postaw sobie tam na tej klace ludzi, przed którymi się wstydziłaś……..O ciekawe, bo widzę dwóch chuliganów. 😉 śmiech? Powiedz do nich teraz:’ Chciałabym Was prosić, żebyście pomogli mi wnieść tatę do domu’…….
– K: Tak…oni by pomogli, ich ojcowie też pili…
– D: Poproś ich…
– K: Robią to, czuję się lepiej, przestaję się wstydzić…oni chcą pomóc. Są nieźle przypakowani…
-D: Tak. Powiedz do nich: ‘Z tej bezsilności nieźle jesteście przypakowani. Ja też jestem bezsilna i też z tej bezsilności jestem przypakowana’? (śmiejemy się obydwie) Powiedz: ’Widzę część siebie w Was’…
– D: Ok, teraz spójrzmy na Twoich klientów. Postaw sobie klientów. Widzę ich tak, że trudni Ci przyjąć ich wdzięczność. Tak jakbyś uciekała przed ich pochwałą Twojej pracy…
– K. Dokładnie tak jest. Nie umiem przyjąć wdzięczności i takiego ich podziwu…
– D: Powiedz do nich: Teraz kiedy nauczyłam się przyjmować upokorzenie potrafię również przyjąć Wasz podziw do mojej pracy. Chętnie przyjmę Wasze pochwały.
-K : Tak, teraz mi lepiej. Widzę jak wstają z kolan i podchodzą bliżej…
– D: A to ciekawe bo ja widzę tych chuliganów teraz ? śmiech ?
Powiedz teraz do chuliganów, którzy leczyli się u twojej mamy: Widzę teraz i szanuję Wasze pieniądze. Widzę, że płaciliście dumą i pieniędzmi za leczenie u mojej mamy. Szanuję Was i Wasze pieniądze. Czy widziałaś te pieniądze od chuliganów z osiedla, że za nie miałaś jedzenie i ubrania?
– K: Nie… nigdy tak na to nie patrzyłam…
– D: Teraz wracamy do klientów. Powiedź do nich : Szanuję Was i Wasze pieniądze…
– K: Lepiej mi teraz jakoś brać… tak czuję. Pieniądze od chuliganów…taaaak, szanuję. Zaczynam to wszystko widzieć…
– D: Teraz jeszcze jedno. Czy tata pracował? Bo tu nadal o pieniądze chodzi…i szacunek.
– K: Pracował ciężko, ale przepijał…
– D: Postaw sobie proszę tatę teraz i powiedz do niego: Szanuję Ciebie i Twoje pieniądze.
Klientka powtarza, ale czuję fałsz. Mówię:
– Nie czujesz tego, co mówisz. Słowa mają moc tylko wtedy kiedy są prawdziwe. Ściemniane ustawienie nie działa ? Zaraz zobaczę jaka część Ciebie to trzyma… Widzę, że trzyma ta część jej, która sama nie lubi marnować pieniędzy. Proszę o powtórzenie takich słów do taty:
-D: Dziękuję Ci za to, że uczyłeś mnie jak wydawać pieniądze na swoje potrzeby i jak myśleć o sobie. Biorę od Ciebie tą lekcję z wdzięcznością za Twoje doświadczenie. Dzięki Tobie nauczę się jak bardziej myśleć o sobie.
Płacz…
– K: Nie umiem wydawać na siebie.
-D: Tata umiał…? Powiedz jeszcze raz, ale szczerze: Szanuję Ciebie i twoje pieniądze.
Klientka powtarza i cieszy się. Czuję, że mówi szczerze. Wracamy do klientów i proszę ja jeszcze raz o powtórzenie do klientów: ‘Szanuję Was i Wasze pieniądze. Szanuję siebie i swoją pracę’……………
Śmiejemy się razem na koniec i oddajemy szacunek rodzicom za ich prace i pieniądze i ‘szacun’ kibolom z osiedla…………………pojednanie Sprawcy i Ofiary, bo wszyscy jesteśmy jednością i ‘osiedlowy szacunek’.;)
Dziękuję za zgodę na opisanie sesji. Miałam niezwykła przyjemność i nieskrywany ubaw w jej przeprowadzeniu.
Dorota Puzio
Zapraszam do zapisów na naukę mojej metody terapeutyczno-caochingowej Integracja Świadomości® w programie:
– nauka pracy ustawienieniowej w sesjach 1:1,
– techniki pracy z emocjami,
– uzdrawianie traumy,
– techniki coachingowe,
– praca ze snami jako technika terapeutyczna,
– praca z integracją aspektów,
– deprogramowanie i reprogramowanie,
– praca na żywo z gniewem we współpracy z Maciek Antkowiak – Possibility Trainings and Coaching
– autosabotaż i korzyści z 'choroby’
– bonusowy moduł ‘ Sukces w biznesie terapeutycznym’.
Kurs 6 miesięczny. Online oraz kilka spotkań na żywo.
Start : luty
WSTĘPNE ZAPISY: https://bit.ly/integracjaswiadomosci
Do zobaczenia na szlaku…
Dorota Puzio